เหยื่ออธรรม ภาคที่ ห้า ฌอง วัลฌอง / JEAN VAJEAN

ภาคที่ห้า ฌอง วัลฌอง

วัลฌองไปถึงเครื่องกีดขวาง ได้เข้าร่วมกับนักศึกษา ยังไม่แน่ใจว่าจะช่วยมาริอุสหรือไม่ มาริอุสบอกเพื่อนว่าวัลฌองเป็นมิตร อองฌอลราส์ประกาศว่ากระสุนพวกเขาเกือบหมดแล้ว กาวฺรอช๎จึงคลานออกนอกเครื่องกีดขวางไปเก็บกระสุนจากศพ และถูกทหารยิงเสียชีวิต

ต่อมา วัลฌองช่วยฌาแวร๎ต์ไว้จากการถูกนักศึกษฆ่า โดยอาสาขอฆ่าฌาแวร๎ต์เอง อองฌองราส์อนุมัติ วัลฌองพาฌาแวร๎ต์ไปพ้นสายตาคนแล้วยิงขึ้นฟ้า และปล่อยเขาไป เมื่อเครื่องกีดขวางถูกทำลายโดยทหาร วัลฌองแบกมาริอุสที่หมดสติออกไป ขณะที่นักศึกษาทั้งหมดที่เหลือเสียชีวิต วัลฌองพามาริอุสหนีไปตามท่อน้ำทิ้งใต้ดินของปารีสโดยแบกไปตลอดทาง พอถึงทางออก ก็ไปเจอเข้ากับฌาแวร๎ต์ ซึ่งเขาขอเวลาให้พามาริอุสไปส่งให้ครอบครัวก่อน ฌาแวร๎ต์ยอม แล้วก็ต้องตกอยู่ในความสับสนระหว่างการรักษากฎหมายกับการตอบแทนคุณที่วัลฌองช่วยเขา และรู้สึกว่าไม่อาจเอาตัววัลฌองไปส่งให้ทางการอีก เมื่อไม่สามารถออกจากทางตันแบบเขาควายนี้ได้ เขาจึงฆ่าตัวตายโดยกระโดดลงแม่น้ำแซน

ในที่สุด มาริอุสก็ได้แต่งงานกับโกแซ็ตต๎ ในขบวนพิธีแต่งงาน เตนาร๎นิเยร์กับอาเซลมาที่ไปอยู่ในขบวนพาเหรดสวมหน้ากากก็เห็นวัลฌอง จึงสั่งให้อาเซลมาตามไป หลังแต่งงาน วัลฌองบอกมาริอุสว่าเขาเป็นอดีตนักโทษ มาริอุสตกใจกับข่าวนี้มาก เชื่อว่าวัลฌองเป็นคนเลว พยายามพาโกแซ็ตต๎ให้ออกห่างจากเขา วัลฌองหมดอาลัยตายอยากที่จะมีชีวิตต่อ จนล้มป่วย ต่อมา เตนาร๎นิเยร์ไปหามาริอุสเพื่อขู่เข็ญเขาเกี่ยวกับเรื่องที่เขารู้ว่าวัลฌองเป็นใคร แต่ในการทำเช่นนั้น เขากลับได้ค่อยๆ เผยให้มาริอุสเห็นถึงการกระทำดีๆ ต่างๆ ที่วัลฌองทำไว้ รวมทั้งการที่วัลฌองได้ช่วยชีวิตเขาโดยแบกเขามาในท่อน้ำด้วย ตกใจจากความจริงที่ถูกเปิดเผยเหล่านี้ มาริอุสได้ให้เงินก้อนใหญ่และสั่งให้เตนาร๎นิเยร์ไปอเมริกาแล้วไม่ต้องกลับมาอีก เตนาร๎นิเยร์รับ เขากับอาเซลมาไปอเมริกา แต่กลับไปเป็นพ่อค้าทาส ส่วนมาริอุสกับโกแซ็ตต๎รีบไปหาวัลฌองที่บ้าน แต่ชายคนนั้นกำลังจะตาย วัลฌองเผยอดีตของตนและมีความสุขที่มีลูกสาวกับลูกเขยอยู่ข้างๆ แล้วก็สิ้นใจ

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

ภาคผนวก ก. ลำดับเหตุการณ์สำคัญ ในช่วงปี ค.ศ. 1789 - 1799

(ช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส) จำนวน 22 หน้า

ภาคผนวก ข. ประวัติศาสตร์ทางการเมืองของฝรั่งเศส

ช่วงที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาใน “เหยื่ออธรรม” จำนวน 28 หน้า

ภาคผนวก ค. บุคคลจริงในประวีติศาสตร์ที่อูโกอ้างถึง

จำนวน 44 หน้า

เชิงอรรถรวม 1,249 เชิงอรรถ