เหลียวหลัง แลหน้า

คำนำ

หนังสือเล่มนี้รวบรวมงานที่ผมเขียนใน Facebook  ตั้งแต่ประมาณเดือนพฤษภาคม 2561  ก่อนหน้านั้น ผมประสบอุบัติเหตุบนรถโดยสารประจำทาง  โดยมิใช่ความผิดของคนขับ  หากแต่เป็นความผิดของสตรีที่ขับรถอยู่ข้างหน้า ซึ่งเหยียบเบรกกะทันหัน  ผมป่วยถึงขั้นเดินไม่ได้อยู่ 2-3 เดือน  เมื่ออาการดีขึ้นมากแล้ว  ลูกสาว (ดุจจินดา  ธนะพรพันธุ์) แนะนำให้เขียน fb เพื่อกระตุ้นให้สมองทำงาน  ผมเพลิดเพลินกับการเขียน fb  เพราะผมชอบเขียนหนังสืออยู่ก่อนแล้ว เริ่มตั้งแต่เป็นนักเรียนโรงเรียนวัดบวรนิเวศ  ต่อมาเป็นนักศึกษาและอาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  ปรากฏว่า  เนื้อหาที่เขียนบน fb มีหลายร้อยหน้า หลากหลายเรื่องราว  และมีคุณภาพพอสมควร (ประเมินอย่างเข้าข้างตนเอง)

หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาครอบคลุมทั้งไทยและสากล  ผมตั้งชื่อว่า “เหลียวหลัง แลหน้า” ตามอัตชีวประวัติของท่านศาสตราจารย์ป๋วย  อึ๊งภากรณ์ เพราะมีเนื้อหาทั้งย้อนอดีตและแลไปข้างหน้า ผมได้จัดหมวดหมู่ของเรื่องที่เขียน  เพื่อสะดวกแก่การอ่าน

หนังสือเล่มนี้อุทิศให้แก่ท่านศาสตราจารย์ป๋วย  อึ๊งภากรณ์ ผู้มีคุณูปการแก่ผมและครอบครัวอย่างเหลือคณานับ

รังสรรค์ ธนะพรพันธุ์